Annemarie (54) verloor haar relatie door haar stiefdochter: “Ik hield absoluut niet van haar”

Annemarie ontmoette de man waarvan ze dacht dat hij de ware was, maar haar relatie eindigde op een dramatische manier. Niet door vreemdgaan of leugens, maar door een klein meisje dat in hun leven kwam: haar stiefdochter Floor. “Floor was vier toen ze in mijn leven kwam,” vertelt Annemarie.

“Ik leerde haar vader kennen en dacht dat ik eindelijk een fijne man gevonden had. Hij stelde me al snel voor aan zijn dochter, en in het begin vond ik dat lief. Het leek alsof hij serieus was over onze relatie. Maar al snel bleek dat zijn impulsieve gedrag niets met liefde te maken had.”

Wat begon als een romantische droom, veranderde in een nachtmerrie toen Annemarie zich realiseerde dat haar nieuwe geliefde zonder na te denken zijn dochter overal bij betrok. “Het leek wel alsof hij alleen maar deed wat hij zelf wilde, zonder rekening te houden met zijn dochter of met mij,” vervolgt ze. “Ik was de zoveelste vrouw die hij aan zijn dochter voorstelde. Geen wonder dat ze zich misdroeg; ze wilde gewoon de aandacht van haar vader.”

Een onophoudelijke strijd voor aandacht
Floor had duidelijk moeite met de situatie. Ze liet geen kans onbenut om haar ongenoegen te laten merken. Annemarie herinnert zich een keer dat ze met z’n drieën over het strand liepen. “Floor zei ineens: ‘Hocus pocus pilates pas, ik wou maar dat één van ons hier nu niet was’.

Iedereen wist dat ze op mij doelde, maar haar vader zei er niets van. Hij lachte alleen maar. Dat gebeurde vaker; ze bleef nare dingen zeggen, en hij greep nooit in.”

Annemarie’s huis, dat ooit een oase van rust was, veranderde in een slagveld elke keer dat Floor op bezoek kwam. “Hij haalde haar elke zondagochtend op bij haar moeder. Zodra ze binnen was, was de weekendrust weg. Mijn kinderen en ik zaten meestal nog aan het ontbijt en Floor huilde alweer ergens over,” vertelt Annemarie.

“Terwijl mijn kinderen hun bord netjes opruimden na het ontbijt, deed Floor precies wat ze wilde. Ze mocht met haar schoenen op de bank rennen, vijf zakjes chips eten tijdens het tv-kijken, en als ik er iets van zei, begon ze meteen te huilen: ‘Ik mis mama’. Mijn ex troostte haar altijd zonder haar ooit te corrigeren. Ik werd er gek van.”

“Ik wilde niet de boze stiefmoeder zijn”
Annemarie voelde zich machteloos. “Ik wilde niet die boze stiefmoeder zijn en begreep ook wel dat de situatie moeilijk voor Floor was, maar het was ook lastig voor mijn eigen kinderen. Zij gedroegen zich wel normaal, omdat ze werden opgevoed en gecorrigeerd. Floor niet.”

De situatie escaleerde. Floor bleef zich misdragen, en Annemarie voelde steeds meer afstand tussen zichzelf en haar partner. “Hij gaf me het gevoel dat het allemaal mijn schuld was. Dat ik te streng was, dat ik moeilijk deed. Ik wilde geen ruzie meer, dus ik ging maar mee in alles. Achteraf gezien is dat het ergste; ik vroeg mijn eigen kinderen ook om zich aan te passen aan Floor’s grillen.”

Annemarie vertelt over een pijnlijk moment dat haar dochter zich herinnerde: “Ze zei dat ze voelde dat ik alleen van Floor hield en niet van haar. Mijn hart breekt elke keer als ik daaraan terugdenk. De waarheid is dat ik absoluut niet van Floor hield. Sterker nog, ik haatte haar meestal. En ik haatte mezelf omdat ik zo over een kind kon denken.”

De uiteindelijke breuk en de pijnlijke lessen
Uiteindelijk ging de relatie met haar partner steeds meer kapot door de situatie met Floor. “Ik dacht altijd dat het door Floor kwam, maar uiteindelijk zag ik in dat het om hem ging. Hoe een vader met zijn kind omgaat, zegt alles over wie hij is. Iemand die zijn eigen kind niet eens wil opvoeden, zal nooit goed zorgen voor een vrouw.”

Na vele jaren en nog meer breuken, besloten ze uiteindelijk de kinderen erbuiten te laten. “Toen Floor elf was, hebben we na een nieuwe break-up afgesproken dat de kinderen niet meer betrokken zouden zijn. Dat voelde als een opluchting, voor mij en voor mijn kinderen. Maar we blijven het zielig vinden voor Floor. Een kind heeft aandacht nodig, en als die aandacht ontbreekt, gaat het zich misdragen. Dat is niet de schuld van het kind.”

Een advies voor anderen in een soortgelijke situatie
Annemarie heeft veel geleerd van haar tijd met Floor en deelt nu graag haar advies met andere vrouwen die in een soortgelijke situatie zitten. “Ik zeg altijd: ga lekker latten. Zeker als je het niet eens bent over de opvoeding. Je relatie met elkaar en met je kinderen, ook die van de ander, wordt er niet beter van als je alles bij elkaar gooit. Kinderen hebben nergens om gevraagd, laat ze erbuiten.”

Hoewel het met haar eigen kinderen goed is gekomen, realiseert Annemarie zich dat het voor Floor te laat is. “Het is zielig voor haar. Ze heeft moeten opgroeien in een omgeving waar ze steeds weer aan nieuwe vrouwen en kinderen werd voorgesteld, zelfs tijdens onze relatie.”

Ze sluit af met een belangrijke les die ze zelf op de harde manier heeft geleerd. “Vrouwen voelen zich vaak schuldig, alsof ze slechte mensen zijn als ze hun grenzen aangeven. Maar dat is niet zo. Alleen als je je eigen grenzen respecteert, kun je een liefdevolle relatie aangaan, met jezelf, je partner, je kinderen én je bonuskinderen.”

Heb jij ooit in een soortgelijke situatie gezeten? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.