Georgina Verbaan heeft in haar podcast Pepijn & Georgina maken het mee openhartig gedeeld hoe ze omging met het overlijden van haar geliefde kat. Haar opmerkelijke keuze om het beestje een tijdje in de vriezer en vervolgens in de koelkast te bewaren, zorgt voor de nodige opschudding.
Met deze onthulling verbaasde ze niet alleen haar luisteraars, maar ook de deskundigen van Shownieuws. Wat drijft iemand tot zoān beslissing en waarom roept het zoveel reacties op?
Een week in de koelkast
Georgina vertelt dat haar kat thuis is ingeslapen en ze het afscheid op haar eigen manier wilde vormgeven. “Maar wat wel fijn was, is dat hij niet meteen weg hoefde”, begint ze. āIk heb hem nog een week lang in de koelkast gelegd. Ik had hem eerst nog heel even in de vriezer gelegd, omdat ik toen ook niet precies wistā¦ Toen was hij wel een beetje hard geworden en toen dacht ik: oh.”
Ondanks de vreemde blikken die dit kan oproepen, erkent Georgina dat het voor haar belangrijk was om nog afscheid te kunnen nemen. āIk heb hem toen nog elke avond eruit gehaald om met hem te liggen op de bank en afscheid te nemen en te huilen”, bekent ze. “Op een gegeven moment dacht ik wel: het is misschien niet helemaal gezond meer om dat nog te doen, maar ik heb het toch gedaan.”
Verdeelde meningen aan de Shownieuws-tafel
De reacties aan de tafel van Shownieuws waren meteen verdeeld. Bart Ettekoven noemde het “nogal opvallend”, terwijl Patrick Martens begrip toont voor Georgina’s beslissing. “Ik vind het juist heel lief.
Het is gewoon een gezinslid, hĆØ? Mijn vader is vorig jaar overleden en heeft ook zes dagen bij ons in de woonkamer gelegen. Hij lag ook op een koele plaat. Ja, en dan moet je een kat die al 20 jaar onderdeel is van het gezin na Ć©Ć©n dag begraven of cremeren?ā
Filmregisseur Martin Koolhoven kon zich echter niet voorstellen hoe dat zou zijn. āIk stel me dan voor dat ze hem pakt en hij een beetje nattig is enzo. Het is toch een beetje raar.ā Ronald Molendijk was het volledig met hem eens en uitte zijn verbazing: āWat je gewoon moet doen is hem gewoon wegbrengen als die overleden is. Het is toch totaal uit de bocht gevlogen met het normaliseren van dit?”
De grens van normaliteit
Het verhaal van Georgina raakt een gevoelige snaar bij veel mensen. Het roept vragen op over hoe je afscheid neemt van een dierbaar huisdier en waar de grens ligt tussen liefdevolle zorg en het verliezen van de realiteit. Iedereen rouwt op zijn eigen manier, maar wanneer wordt dat als āraarā bestempeld?
Wat vind jij? Is Georgina’s aanpak juist liefdevol of te ver gegaan? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.
