Kees, 62 jaar oud, is een man van principes. Hij woont al zijn hele leven in dezelfde buurt en doet zijn bankzaken op de manier die hij gewend is: met pen, papier, en een bezoek aan de lokale bank. Terwijl de rest van de wereld overstapt op digitale bankdiensten, blijft Kees vasthouden aan de vertrouwde werkwijze. Voor hem is online bankieren geen optie.
Waarom Kees geen vertrouwen heeft in online bankieren
Met zijn bankafschriften netjes voor zich uitgespreid op de keukentafel, vertelt Kees waarom hij bewust kiest om de technologie te vermijden. “Ik vertrouw die technologie niet,” zegt hij stellig. Hoewel de meeste mensen hun bankzaken met een paar klikken op hun telefoon regelen, heeft Kees er geen goed gevoel bij.
“Ze zeggen dat het handig is en dat je alles snel kunt doen, maar wat als er iets fout gaat? Wat als iemand mijn geld steelt en ik heb het niet eens door?” voegt hij eraan toe.
De angst voor technologie is niet ongegrond
Keesā twijfels komen niet zomaar uit de lucht vallen. Hij hoort regelmatig verhalen over cybercriminaliteit en ziet hoe anderen de dupe worden van hackers en digitale oplichters. “Hoe kan ik zeker weten dat het veilig is?” vraagt hij zich af. Voor Kees gaat het om meer dan alleen gemak; het gaat om zijn gevoel van zekerheid en vertrouwen.
Wanneer hij met een probleem zit, loopt hij liever even binnen bij zijn bank. “Daar kennen ze me, ik kan iemand persoonlijk spreken. Dat voelt veel beter dan naar een scherm staren,” legt hij uit.
Verhalen van vrienden versterken zijn wantrouwen
Zijn achterdocht wordt gevoed door de ervaringen van mensen in zijn omgeving. Een vriend van Kees raakte ooit bijna 5000 euro kwijt door een phishing-aanval. “Hij kreeg een e-mail die leek op een bericht van zijn bank. Voordat hij het wist, was zijn geld verdwenen. De bank kreeg het gelukkig terug, maar dat heeft mijn angst voor online bankieren alleen maar groter gemaakt.”
Ondanks zijn sterke standpunten voelt Kees de druk van zijn omgeving. Zijn kinderen, die hun bankzaken allemaal digitaal regelen, proberen hem al jaren te overtuigen om over te stappen. “Ze zeggen: ‘Pap, je loopt achter. Het is veiliger dan je denkt.’ Maar voor mij voelt het nog steeds niet goed,” legt hij uit.
Keesā poging om online te bankieren
Zijn kinderen hebben Kees ooit geprobeerd te laten wennen aan het digitale bankieren. “Ze gaven me een smartphone en lieten me een app downloaden om mijn saldo te checken. Het duurde me een half uur voordat ik Ć¼berhaupt wist hoe ik moest inloggen,” herinnert hij zich.
Het eindigde niet goed. Na talloze pogingen met wachtwoorden en verificatiecodes, gaf hij de telefoon weer aan zijn zoon terug. “Dit is niets voor mij,” zei hij zonder twijfel.
Behoefte aan privacy en controle
Naast zijn zorgen over hackers en technische fouten, maakt Kees zich zorgen over zijn privacy. “Met al die online systemen weet je nooit wie er meekijkt,” vertelt hij. Hij vertrouwt het niet dat hij zijn gegevens moet invoeren in systemen waarvan hij niet precies weet wie er toegang toe heeft.
Zelfs de beloften van banken over hun beveiliging kunnen zijn angst niet wegnemen. “Ze kunnen wel zeggen dat het veilig is, maar als iemand Ć©cht je gegevens wil, vinden ze wel een manier. Dat risico wil ik gewoon niet lopen.”
De wereld verandert, maar Kees blijft bij zijn keuze
Hoewel hij zich bewust is van de veranderingen in de wereld, blijft Kees trouw aan zijn oude manier van bankieren. “Laatst stond ik drie kwartier in de rij om een simpele overschrijving te doen. De jongere mensen in de rij keken me vreemd aan, voor hen is het allemaal een fluitje van een cent via hun telefoon. Maar voor mij is het een gedoe geworden,” zegt hij.
Desondanks houdt hij vast aan zijn keuze. “Ik begrijp dat online bankieren handig is voor veel mensen, maar voor mij voelt het gewoon niet goed. Als ik mijn geld wil zien, wil ik iemand in de ogen kunnen kijken en weten dat alles geregeld is.”
Het vasthouden aan wat vertrouwd voelt
Kees weet dat hij een van de weinigen is die nog op deze manier denkt, maar dat maakt hem niet uit. “Het is mijn geld, mijn toekomst. Ik heb hard gewerkt en wil zeker weten dat alles goed geregeld is. Als ik wat vaker naar de bank moet lopen, dan doe ik dat met plezier.”
Zijn kinderen blijven aandringen, maar Kees blijft onvermurwbaar. “Ze bedoelen het goed, dat weet ik. Maar zolang ik het nog zelf kan doen, blijf ik het op mijn manier doen. Ik maak me liever geen zorgen over hackers en online oplichters. Dit werkt voor mij prima.”
Hoe denk jij over online bankieren? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.
