Het moment dat je als ouder machteloos moet toekijken hoe je kind vecht voor haar leven, is zonder twijfel een van de grootste nachtmerries die je kunt meemaken. Voor Wendy van Dijk en Erland Galjaard werd die angstige realiteit waarheid toen hun dochter Lizzy begin dit jaar onverwacht in het ziekenhuis belandde met een zeldzame bloedziekte.
Inmiddels is Lizzy aan de beterende hand en probeert ze haar normale leven weer op te pakken, maar de weg naar herstel was allesbehalve gemakkelijk.
Een onverwachte wending
Lizzy, de 14-jarige dochter van Wendy en Erland, werd begin dit jaar plotseling opgenomen in het ziekenhuis nadat artsen ontdekten dat haar lichaam geen bloedplaatjes meer aanmaakte. Deze diagnose bracht een golf van angst en onzekerheid teweeg binnen het gezin.
Wendy blikt terug op deze loodzware periode: “In eerste instantie ben je enorm bang, omdat je niet precies weet wat er aan de hand is en dan spookt er van alles door je hoofd,” vertelt ze openhartig in een interview met Shownieuws (zie video).
Strijd tussen hoop en angst
Hoewel de eerste dagen en weken gevuld waren met onzekerheid en angst, begon er langzaam een sprankje hoop te gloren toen er meer duidelijkheid kwam over Lizzyās gezondheidstoestand.
Wendy beschrijft de rollercoaster aan emoties die het gezin doormaakte: āEn toen kregen we meer duidelijkheid en ook dat was niet makkelijk, maar zo langzamerhand begin je meer zekerheid en hoop te krijgen,ā vervolgt ze. De weg naar herstel was zwaar, maar met elke stap vooruit groeide de hoop dat hun dochter sterker uit deze strijd zou komen.
Geen ruimte voor tranen
Tijdens deze moeilijke periode was er volgens Wendy geen tijd voor verdriet. Zij en Erland besloten al snel om sterk te blijven voor hun dochter. “De omgeving was veel meer van slag en verdrietig.
Wij hadden eigenlijk helemaal geen tijd voor tranen,” legt Wendy uit. “We moeten dit aangaan en sterk zijn voor Lizzy, huilen komt veel later.” Hun focus lag volledig op Lizzyās herstel, waarbij ze elke emotie opzij zetten om er onvoorwaardelijk voor haar te zijn.
Een voorzichtige terugkeer naar het normale leven
Gelukkig lijkt het ergste nu achter de rug en is Lizzy weer voorzichtig bezig met het oppakken van haar dagelijkse routines. Ondanks de zware tijden kijkt het gezin met dankbaarheid terug op de vele steun die ze ontvingen en de stappen die Lizzy heeft gezet op weg naar herstel.
Wendy en Erland beseffen als geen ander hoe fragiel het leven kan zijn, maar zien tegelijkertijd hoe krachtig hun dochter is geweest in haar strijd.