Isabel, een 32-jarige jonge vrouw met een duidelijke missie, gelooft sterk dat de tijd om vlees te eten voorbij is. Voor haar is het meer dan een persoonlijke keuze; het is een stap in de richting van een grotere verantwoordelijkheid.
Ooit was ze net als velen die dagelijks zonder nadenken biefstuk en hamburgers aten. Ze groeide op in een familie waar vlees deel uitmaakte van de dagelijkse maaltijd. Maar een paar jaar geleden begon iets te knagen, een gevoel dat ze niet langer kon negeren.
Door te zien wat er werkelijk achter die gerechten schuilgaat, begon haar bewustzijn te groeien en kwam ze tot de conclusie dat vlees eten voor haar niet langer te verantwoorden is.
Een onomkeerbare keuze
“Vlees eten is echt niet meer van deze tijd,” zegt Isabel beslist. Haar beslissing om vlees te laten liggen kwam echter niet vanzelf. Beelden van intensieve veehouderijen en de harde realiteit van klimaatverandering bleven door haar hoofd spoken.
“Hoe meer ik las over de milieu-impact en de effecten op het dierenwelzijn, hoe sterker ik voelde dat ik hier niet meer aan wilde bijdragen.” Isabel werd zich steeds bewuster van hoe groot de invloed van haar dagelijkse keuzes was. Ze besloot dat ze haar steentje moest bijdragen, al was dat tegen de stroom in.
Een kwestie van verantwoordelijkheid
Voor Isabel draait haar keuze om verantwoordelijkheid nemen. Ze legt uit: “Het voelt alsof we blijven vasthouden aan iets dat achterhaald is, puur uit gemak.
Maar het comfort van een stukje vlees op mijn bord weegt voor mij niet op tegen de schade die het veroorzaakt.” Die verantwoordelijkheid legt ze nu bij zichzelf neer. Ze wil niet langer wegkijken van de impact die de vleesindustrie heeft op de wereld om haar heen.
De strijd in de sociale kring
De keuze om vlees uit haar leven te bannen, bracht ook uitdagingen met zich mee, vooral in sociale situaties. “Als ik bij vrienden of familie ben, komt het vaak ter sprake. Dan zeggen mensen dingen als: ‘Ach, een klein stukje vlees kan toch geen kwaad?’
Maar het gaat niet om dat ene stukje. Het gaat om de collectieve gewoonte die we in stand houden,” vertelt Isabel. Ze probeert anderen te laten zien dat het een grotere impact heeft dan vaak gedacht wordt.
Milieu-impact en klimaatverandering
Isabel kan niet om de klimaatproblematiek heen. “We kunnen de klimaatcrisis niet blijven negeren. De productie van vlees zorgt voor enorme hoeveelheden broeikasgassen. En denk aan de bossen die gekapt worden voor veevoer.
Dat is gewoon niet meer houdbaar.” Onlangs las ze een artikel over de vernietiging van het Amazonegebied en hoe vleesproductie daar een grote rol in speelt. Ze vertelt over haar reis naar het Amazonegebied en de indruk die de natuur daar op haar maakte. “Het idee dat we zo’n prachtig gebied opofferen voor een stuk vlees, maakt me bijna misselijk.”
Nieuwe tijden, nieuwe gewoonten
Isabel ziet dat de tijden veranderen. Ze merkt dat vleesvrije alternatieven steeds toegankelijker worden. “Vroeger was het lastig om een goede vleesvervanger te vinden, maar nu ligt de supermarkt er vol mee.
Er zijn zoveel manieren om lekker te eten zonder dat het ten koste gaat van het milieu of het dierenwelzijn,” zegt ze enthousiast. Voor haar draait het om bewustwording en ze hoopt anderen te inspireren om zelf ook bewuster keuzes te maken.
Het voelt soms als roepen in de woestijn
Soms voelt Isabel zich een roepende in de woestijn. “Het is frustrerend om te zien dat er zoveel bewijs is voor de voordelen van een plantaardig dieet, en toch blijft vlees een vast onderdeel van het menu.
Misschien denken mensen dat één persoon toch geen verschil maakt, maar ik geloof daar niet in. Elke keuze, hoe klein ook, draagt bij aan het grotere geheel.” Isabel is ervan overtuigd dat elke stap, hoe klein ook, bijdraagt aan een betere toekomst.
Boodschap zonder dwang
Hoewel Isabel anderen niet wil dwingen om dezelfde keuzes te maken, hoopt ze wel dat mensen openstaan voor verandering. “Misschien hoeft niet iedereen volledig te stoppen met vlees, maar als iedereen wat zou minderen, zouden we al zoveel bereiken.”
Ze wil haar verhaal delen op een manier die niet belerend overkomt. Voor haar is de boodschap duidelijk: het kan anders, en dat hoeft helemaal niet moeilijk te zijn.
Een inspiratie voor anderen
Isabel hoopt dat haar verhaal anderen aan het denken zet. “Ik voel me echt beter, zowel fysiek als mentaal. Het idee dat ik bijdraag aan een betere wereld geeft me kracht.
Als ik daardoor een inspiratie kan zijn voor anderen, dan is mijn missie geslaagd.” Ze weet dat het een persoonlijke reis is, maar ze gelooft dat iedere stap telt.
Zou jij kunnen minderen met vlees, of misschien helemaal stoppen? Laat het ons weten in de reacties op Facebook.
